Nanny kwam na een oproep op de jaarvergadering met een eerste initiatief om gezamenlijk te gaan wandelen in of bij de woonplaats waar iemand van onze Joffers woont. We zouden op 9 februari naar de sprengen in Loenen gaan. Het bleek een groot succes en een heerlijke wandeling.
Ziehier het gezelschap wandeljoffers: Irene, Lumine, Corry v.d. B, Corrie K., Marina, Rita, Marjan, Aartje, Tienke (verscholen), Hester, Eva en Tineke (ook verscholen maar dan achter de camera).
Op de zorgboerderij de Modderkolk liepen blije kippendames. Na drie maanden opgehokt te zijn geweest vanwege de vogelgriep, waren ze voor het eerst weer buiten. Ze moesten er duidelijk weer aan wennen want er kwam geen kakel uit hun snavels.
Nanny voerde ons door een aangenaam, afwisselend en fraai landschap. Opeens stonden we bij een tempel van Sada Shiva Dam ofwel Waarheid, Eenvoud, Liefde. Een centrum, geopend door een aantal Nederlanders die geinspireerd werden door de leer en werken van een heilige uit India. Je staat even vreemd te kijken als je midden in het bos een dergelijk iets tegenkomt. Zonder eigenbelang dienstbaar in het leven staan, is de leer van deze mensen. Daar kunnen we wat van opsteken!
Uiteindelijk kwamen we uit bij de sprengenbeek die wat verderop haar oorsprong vond en waarvan het water (dat zomer en winter dezelfde temperatuur heeft en nooit bevriest) langs een trapvormige waterval naar beneden stroomt om haar weg te vervolgen.
De gedeelte van de sprengenbeek is recent opgeknapt en trekt vooral in de weekends veel bekijks, zo vertelde Nanny. Vanaf hier ging het weer terug naar ons startpunt maar nu over modderige boswegen.
Er is ook heel wat regen en sneeuw gevallen de laatste weken.
Bij Nanny thuis wachtte ons een kop warme thee of koffie en het onvermijdelijke lekkers bleef natuurlijk niet uit. De "hummingbirdcake" die Nanny in het weekend gebakken had was om op te vreten! En dan deden wij dan ook.
Op naar de volgende wandeling!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten